Deze keer…
Naam: Pieter Vroon
Leeftijd: 19 jaar
Hobby: Sumoworstelen
1. Je wordt vast een beetje moe van deze vraag, maar jij bent helemaal niet dik. Hoe kan dat?
Pieter: “Die vraag krijg ik inderdaad altijd gesteld, maar je hoeft helemaal niet dik te zijn voor sumoworstelen. Je hebt net als bij veel andere sporten gewichtsklassen. In de lichtere klassen gaat het met name om kracht, in de wat zwaardere klassen heb je ook meer aan je gewicht. Daar zijn de verschillen tussen het gewicht van de worstelaars ook groter dus dan kan je het ook makkelijker winnen of verliezen op gewicht.”
2. Wat is het verschil tussen ‘gewoon’ worstelen en sumoworstelen?
Pieter: “Nou, eigenlijk weet ik de regels van ‘gewoon’ worstelen niet echt goed. Maar van sumoworstelen uiteraard wel. Je hebt een ring; de dohyo. Daar mag je alleen met de onderkant van je voeten de grond raken. Je kan dus simpelweg op twee manieren winnen. Je kunt iemand omgooien of je kunt iemand uit de ring duwen.”
3. Wat is er zo leuk aan sumoworstelen?
Pieter: “Je bent heel krachtig en explosief bezig. Dat spreekt me wel aan. De combinatie van die kracht met de techniek van het worstelen vind ik erg leuk. Sumo draait veel om duwen maar een techniek die je bijvoorbeeld kan gebruiken is dat als de ander heel erg duwt, je hem langs je stuurt en je iemand zo makkelijker op de grond kan gooien. Dat kan je met verschillende worpen doen en daar train ik bijvoorbeeld op.
Sumo zit ook vol met tradities en symbolen. In Japan gooien ze soms voordat de wedstrijd begint wat zout in de ring om boze geesten te verdrijven. Ook de mawashi, de gordel die sumoworstelaars altijd omhebben, is symbolisch. Je hebt verder niets aan, alleen die mawashi. Dat is om te laten zien dat je het puur op mankracht doet en ongewapend de strijd aangaat. Aan het begin van de wedstrijd, als je tegenover elkaar gehurkt bent, maak je een bepaalde zwaai met je armen waardoor je ook laat zien dat je ongewapend bent en als je al wapens dan vallen ze op de grond.”
4. Waarom ben je gaan sumoworstelen?
Pieter: “Ik ben ooit begonnen met judo en mijn judocoach vroeg of ik een keertje kwam sumoworstelen. ‘Waarom niet’, dacht ik? Daarna ben ik blijven hangen. Het is in Nederland wel een sport waarbij je meteen voor de top moet gaan. Het is niet een sport die je ook enkel voor je plezier kan doen en één keer per week een avondje sport. Die mogelijkheden zijn er in Nederland niet. Ik train nu elke dag. Dan gaat het óf om een sumotraining óf om een krachttraining.
Er zijn niet zo veel wedstrijden in Nederland, dus om wedstrijden te spelen moet ik veel reizen. Ik ga nu ongeveer één keer per maand naar het buitenland voor een wedstrijd. Voor een EK of een WK ga ik ook weleens op trainingsstage in Japan of op trainingsweekend ergens anders in het buitenland.”
5. Wat heb je allemaal al bereikt met sumoworstelen?
Pieter: “Toen ik zestien was, ben ik derde geworden op het EK voor junioren. Het jaar daarna werd ik tweede van Europa. In mijn juniorentijd ben ik ook een keer vijfde van de wereld geworden! Het afgelopen jaar ben ik Europees kampioen bij de senioren geworden en ik was daarvoor ook al een keer derde.
Het verschil tussen wereldniveau en het niveau in Europa is dat op wereldniveau vrijwel alles door de Japanners geregeld wordt. Zij zijn vrij conservatief. Je hebt op wereldniveau dan ook minder gewichtsklassen. Mijn gewichtsklasse waar ik in Europa voor uit komt is -100 kg én die is er niet op wereldwijd niveau. Daarom moet ik dan spelen in de gewichtsklasse -115kg. Het wordt voor mij dan dus veel moeilijker om een goed resultaat neer te zetten, omdat ik soms moet spelen tegen tegenstanders die vijftien kilo zwaarder zijn.”
Ik wil in principe wel zwaarder worden, maar dan wél door middel van mijn spiermassa en niet door vet!”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten